«دور باطل» در استقلال

 در واقع نوع انتصاب‌ها در دستگاه ورزش کشور آن‌قدر تکراری، کلیشه‌ای و دم‌دستی است که حدس زدن مدیرعاملی فتحی (همان سرپرست موقت!) اصلاً کار سختی نبود. حتی ۴۸ ساعت قبل از اعلام رسمی سرپرستی فتحی تمام کانال‌ها و پیج‌های استقلالی نوشتند به زودی او حکم می‌گیرد و در واقع دست وزارت ورزش را خواندند. حالا ببینیم با آمدن فتحی به استقلال و رفتن افتخاری، چه اتفاقاتی رخ داده است.
۱- ابتدا اعلام شد توفیقی هم می‌رود، ولی فتحی گفت: او ماندنی است! طبیعتاً فتحی اگر با وزارت ورزش خوب نبود، اصلاً عضو هیئت مدیره نمی‌شد که بعد‌ها سرپرست موقت شود. پس او نمی‌خواست با برکنار کردن توفیقی که ارتباط صمیمانه‌ای با یکی از معاونان سازمان دارد، رابطه‌اش را با وزارت خراب کند.
۲۰- ملکی که عضو هیئت مدیره بود، در یک حرکت عجیب رئیس هیئت مدیره شد، آن هم بدون آنکه کسی ملاک این انتخاب را بداند. ملکی همان فردی است که در برنامه ۹۰ با خنده‌هایش معروف شد و به زعم بعضی‌ها دست افتخاری و منصوریان و رحمتی را رو کرد، اما هیچ‌کس نفهمید او در این مدت به جز آن خنده معروف، چه کار مهم دیگری کرد؟!
۳- حسن زمانی که او را با مصاحبه‌هایش می‌شناسیم، از ریاست هیئت مدیره به عضو معمولی هیئت مدیره تبدیل شد! عده‌ای می‌گویند، چون او مجلسی است، در استقلال ماند تا رابطه وزیر با مجلسی‌ها بد نشود. در مورد صحت این ادعا قضاوت با خودتان.
۴- امیرحسین فتحی کارنامه قابل ذکری ندارد، اما مگر بقیه مدیران استقلال داشتند؟ کارنامه باشگاهی افشارزاده و افتخاری چه بود؟ آن‌ها چند جام قهرمانی (در لیگ و آسیا) با تیم‌های دیگر داشتند که ناگهان سر از استقلال درآوردند؟ اصلاً مگر کارنامه یک مدیر برای انتصاب‌کنندگان مهم است؟
۵- به نظر می‌رسد «دور باطل» در استقلال ادامه دارد. با این وضعیت فقط امیدواریم فتحی هم در روز جدایی مثل افتخاری اشک نریزد و مثل او زیر بار قرارداد‌های ترکمنچای‌گونه نرود که البته احتمالاً به خاطر فشار هواداران می‌رود!